Franz Kafka’nın Dava, Dönüşüm ve Şato gibi eserleri, bireyin toplum ve otorite karşısındaki yalnızlığına odaklanır. Kafka, bürokrasinin absürtlüğü ve varoluşsal kaygıları eserlerine yansıtarak modern bireyin açmazlarını anlatır. Gregor Samsa’nın böceğe dönüşmesi, insanın değersizleşmesi ve sistemin ezici yapısının metaforu olarak okunabilir. Kafkaesk terimi, onun eserlerinden türemiştir ve belirli bir edebî atmosferi tanımlar hâle gelmiştir.
