Tomris ll Melankolik Günlük

[Tomris]

 

[Tomris]

 

[Tomris]

Ağladım. Üzgün olduğum için değil, hayatımın aslında sadece bir mücadeleden ibaret olduğunu fark ettiğim için. Koşullara direniyorum; kayba, yorgunluğa, duygulara, insanlara, sorunlara, korkulara karşı duruyorum. Her an, her durumda savaşmak ve sabretmek zorundayım, çünkü başka bir seçeneğim yok.​

 

[Tomris]

 

[Tomris]

 

[Tomris]

Fark ettiniz mi bilmiyorum, insan layık olmadığı şeyi üzerinde taşıyamıyor. Bilgi fazla gelirse kibirleniyor, haksız yere zenginleşirse görgüsüzleşiyor, samimiyetsiz ilişkide gösterişçi oluyor. Yani insan, kendisiyle yaptıkları arasındaki uyumsuzluğu gizleyemiyor; o denge bozulduğunda mutlaka dışa vuruyor.​

 

[Tomris]

 

[Tomris]

“Her şeyini verdiğin hiçbir yerde sevilmezsin.”​

 

[Tomris]

"Herkesin kafasının içinde kendine göre bir işkence odası var."​

 

[Tomris]

 

[Tomris]

"dönüp dolaşıp aynı bankta soluklanıyorum ben neye üzülsem hep aynı şeylere ağlıyorum"

 

[Tomris]

"Aşırı düşünen birini incitemezsin.
Bunun olacağını zaten bilir,
sen sadece onun haklı olduğunu kanıtlarsın."​

 

[Tomris]

Özüre gerek yok, kusura da bakmam. İçimde hallederim, affederim. Ama kimse bir daha eski yerini alamaz.​

 

[Tomris]

Olabilir, insan karşılıklı sandığı o bağın karşı tarafta aslında hiçbir zaman oluşmadığı gerçeğiyle ansızın yüzleşebilir.

 

[Tomris]

kimse hayatınızı, size özür borçlu olan biri kadar yakından izlemez​

 

[Tomris]

 

[Tomris]

Yara almamış halimi öyle çok özlüyorum ki; bir daha asla o kişi olamayacağımı bilmek beni yerle bir ediyor.​